Uitgeversvignetten (4)

Op de titelpagina van wat oudere boeken zul je vaak een uitgeversvignet aantreffen. Grafisch gezien zijn dit vaak kleine kunstwerkjes. De spreuk in het vignet wijst meestal heen naar nijvere werklust, stoere volharding en hoog streven. De afbeelding verbeeldt vervolgens de spreuk.

Wat je misschien niet weet is dat de eerste letters van de woorden van zo’n spreuk zijn ontleend aan de eerste letters van de letters en woorden waaruit de uitgeversnaam bestaat!

Hieronder vind je een aantal (deel 4) van deze vignetten met spreuk. De uitgever nam daarbij vaak de vrijheid om een ‘J’ te ‘vertalen’ in een ‘I’. Geniet ervan!

Ken je uitgeversvignetten die niet voorkomen in deze vierdelige serie? Mail ze, inclusief scherpe afbeelding naar rijkgriffioen@hetnet.nl.

A.J.G. Strengholt – Al ’t Jonge Groeit Staag

 Teulings Uitgeversmaatschappij – Totius Utilati Mundi (Het meest nuttig voor de wereld)

W.J. Thieme & Cie – Waeksaem In Thyme's Edel Cruyt

W.J. Thieme & Cie – Wysheyt’s Jacht Teelt Eygen Cracht

 

J. Valkhoff – Immer Voorwaarts

 L.J. Veen – Labor Integer Vincit (Volmaakte arbeid overwint)

J.N. Voorhoeve – Jagende Naar Volmaking

J.A. Wormser – In Alles Waar

Wybenga en Knook – Werft Kennis

Bigot & Van Rossum – Boeken Verrijken

 

H. ten Brink – Ho(o)ger tot Bloei

 R.K. Jongensweeshuis – Roomse Kleur in ‘t Werk

Uitgeversvignetten (3)

Op de titelpagina van wat oudere boeken zul je vaak een uitgeversvignet aantreffen. Grafisch gezien zijn dit vaak kleine kunstwerkjes. De spreuk in het vignet wijst meestal heen naar nijvere werklust, stoere volharding en hoog streven. De afbeelding verbeeldt vervolgens de spreuk.

Wat je misschien niet weet is dat de eerste letters van de woorden van zo’n spreuk zijn ontleend aan de eerste letters van de letters en woorden waaruit de uitgeversnaam bestaat!

Hieronder vind je een aantal (deel 3) van deze vignetten met spreuk. De uitgever nam daarbij vaak de vrijheid om een ‘J’ te ‘vertalen’ in een ‘I’. Geniet ervan!

L.C.G. Malmberg – Labor Cum Gaudio Metallum (Een steenhouwer hakkend in de mijn)

De Nederlandse Boekhandel – Door Niets Beperkt

Nijgh & Van Ditmar – Nimmer Dralend

J. Noorduijn en Zoon – Integre Navigo

 Oosterbaan & Le Cointre – Ora et Labora Confidenter (Bid en werk in vertrouwen)

A.G. Schoonderbeek – Arbeid Gaart Schatten

 A.W. Sijthoff – Altijd Waek-Saem

 De Spaarnestad, Haarlem – Divulgando Servimus Humanitati (Door uitgeven dienen wij de mensheid)

Uitgeversvignetten (2)

Op de titelpagina van wat oudere boeken zul je vaak een uitgeversvignet aantreffen. Grafisch gezien zijn dit vaak kleine kunstwerkjes. De spreuk in het vignet wijst meestal heen naar nijvere werklust, stoere volharding en hoog streven. De afbeelding verbeeldt vervolgens de spreuk.

Wat je misschien niet weet is dat de eerste letters van de woorden van zo’n spreuk zijn ontleend aan de eerste letters van de letters en woorden waaruit de uitgeversnaam bestaat!

Hieronder vind je een aantal (deel 2) van deze vignetten met spreuk. De uitgever nam daarbij vaak de vrijheid om een ‘J’ te ‘vertalen’ in een ‘I’. Geniet ervan!

Van Gorcum & Co – Voort Gaen en Climmen

 

Van Gorcum & Co – Vol Goede Couragie

 

Gebr. Graauw – Gestaag Groeiende

Joh. de Heer – Immer Doelbewust Hooger

 

W. Hilarius Wzn – Werkend Hopen

W. van Hoeve – Wij Vliegen Hoger

 

Van Holkema & Warendorf – Vol-Hardt en Waeckt

 

J.H. Kok – Ick Hou Koers

 

V.A. Kramers – Vooruit, Altoos Kampend

J.P. Kruseman – In Plicht Kracht

Uitgeversvignetten (1)

Op de titelpagina van wat oudere boeken zul je vaak een uitgeversvignet aantreffen. Grafisch gezien zijn dit vaak kleine kunstwerkjes. De spreuk in het vignet wijst meestal heen naar nijvere werklust, stoere volharding en hoog streven. De afbeelding verbeeldt vervolgens de spreuk.

Wat je misschien niet weet is dat de eerste letters van de woorden van zo’n spreuk zijn ontleend aan de eerste letters van de letters en woorden waaruit de uitgeversnaam bestaat!

Hieronder vind je een aantal (deel 1) van deze vignetten met spreuk. De uitgever nam daarbij vaak de vrijheid om een ‘J’ te ‘vertalen’ in een ‘I’. Geniet ervan!

De Arbeiderspers – Den Akker Ploegende

H.J.W. Becht – Hebt In Werken Bevrediging

 Andries Blitz – Arbeid Baat

J. Boersma – Jagend naar het Beste

 

D. Bolle – Delvende Bergopwaarts

 N.J. Boon – Na Inspiratie Bekroond

Bosch & Keuning – Bergopwaarts Klimmend

J.M. Bredee – Jezus Mijn Banier

 G.F. Callenbach – Goet Frisch Claer

Exit Peter Bergwerff

Ik had gisteren mijn vrije dag en daardoor miste ik de ‘kantinebijeenkomst’ waarin Peter Bergwerff zijn aftreden als hoofdredacteur van het Nederlands Dagblad aankondigde. Ik las het in de krant vanmorgen. Dat gaf toch wel even een schok bij mij. Ik bewonder die man. Al zolang ik hem ken. Al vanaf voor ik bij het Nederlands Dagblad werkte. Zijn Hoofdredactioneels bepaalden jarenlang mijn mening. Genuanceerd. Met gevoel. Christelijk vooral. Van bebaarde GKV-hippie tot wijze christelijke opiniemaker. Altijd even innemend. Als hij iets zegt in de burelen van het ND let ik altijd goed op. Want hij zegt niks zomaar. Ex-roker ook. Ook dat schept een band. Zelfs als je zelf nog rookt. Jammer dat hij nu een beetje weggaat. Dank voor alles! Maar ook weer niet zo heel erg dat hij weggaat als hoofdredacteur. Want het ND zal goed blijven. Ik heb alle vertrouwen in Koert van Bekkum. Zo’n heerlijke super-intelligente christen die gewoon met beide benen op de grond blijft staan. En de hele club samen zal vast een goede opvolger voor Peter vinden. Mag ik een stoute suggestie doen? Rien van den Berg! Maar daar ga ik niet over…

Talige zaken (1)

Je ding doen

Veel mensen doen tegenwoordig niet iets omdat het een zeker doel dient dat buiten henzelf ligt. Nee, het hoogste ideaal is tegenwoordig: ‘je ding doen’. Wát dat dan ook wezen mag. Als je ‘je ding’ doet ben je bij voorbaat goed bezig. Verwissel één letter: doe niet je DING maar DIEN.

Oké

Stom modewoord: oké. Meisje in trein vertelt enthousiast over waar ze zoal mee bezig is. Haar vriendin antwoordt meerdere malen met ‘oké’. Met de klemtoon op de tweede lettergreep. Dat klinkt als: ‘Ben je klaar? Dan ga ik nu over mezelf vertellen’. Waarom zegt ze niet: ‘Wat leuk, joh!’ waarna ze nader informeert naar die dingen die haar vriendin bezighouden. ‘Oké’: het ‘STOP!’-woord in een conversatie.

Moderne onzekerheid

“Maar op een gegeven moment denk ik dan van hoe dan ook, want in principe moet je gewoon denken van nou ik doe gewoon mijn ding en da’s zeg maar trouwens best wel oké. Toch? Niet dan? Het is gewoon als het ware een soort van, nou ja, je weet wel, nee, echt niet lullig bedoeld, hoor, maar dan heb ik zoiets van, met alle respect, zoiets van: oké dan!, zal ik maar zeggen…”

Drie gedachten (2)

Liefde

Onze poes, Snoezel, duwt zijn lieve zachte kopje tegen mijn handen.

Ik kroel zijn halsje.

Hij spint tevreden.

Ik voel me geliefd.

Maar ik weet: hij denkt niet echt aan mij…

Hij houdt niet echt van mij…

Dat kunnen dieren niet.

Toch houd ik van hem!

Lieve poes!

Je leert me iets van onbekommerd liefhebben.

Zo schaars in de mensenwereld…

Schaamte

Jouw aardige collega, jouw prima baas, jouw oppervlakkige maar aardige kennis, jouw trouwe vriend. Ze hebben allemaal wel eens de meest lelijke dingen gezegd tegen hun man of vrouw, zoon of dochter of tegen wie ook maar. Daar vertellen ze niets over. Daar vertel jij niets over. Toch is het goed om dat steeds in je achterhoofd te houden: iedereen schaamt zich voor zichzelf.

Seksueel misbruik

Onvrijwillig seksueel aangeraakt. De zonde ten top. Het fijnste naast het naarste. Genot naast schaamte. Haat naast liefde. En tot de dood toe gemankeerd leef je verder. Mijn God, waar is uw genade?

Mijn moeder ten grave gedragen

Vanmorgen mijn moeder ten grave gedragen. Zo heet dat. Dood was ze al zes dagen. Wat voegde het dus nog toe? Eigenlijk vooral dit: dat ik, haar zoon, met mijn vrouw en de zes kinderen die wij kregen, met ons achten daar waren. Da’s indrukwekkend. Wat doen we nog met z’n achten? Eigenlijk niets meer. Dát dus wel. Oma en mamma begraven. Haar lichaam de grond in laten zakken terwijl ze al lang en breed in de hemel zit… Zit. Want zo ken ik haar de laatste jaren, zittend. Pappa schuifelend door het huis en mamma zittend op haar verstelbare stoel.

’t Was een mooie begrafenis. Maar op een enkele opkomende snik in m’n keel na, bleven mijn emoties uit.

Totdat ik op Facebook deze prachtige foto van mijn collega Jaap Meijer zag:

Ik reageerde erop met: “Jaap, heb vandaag mijn moeder begraven. Deze foto is een perfecte verbeelding van mijn gevoelens tijdens deze dag. Bedankt.”

Een uur later bekeek ik – alleen – nog eens aandachtig de foto. Ik herkende in de grote, brede boom mijn moeder, met haar brede takken beschutting biedend aan ons gezin. In de smalle bomen zag ik mijn vader verbeeld, dun, alleen, in tweeën gesplitst en op enige afstand van mijn moeder. In de rechte smalle boom zag ik hem zoals hij zich naar buiten uit: recht, dogmatisch, emotieloos. In de wat kronkelige boom daarnaast zag ik zijn alter ego, verborgen voor de mensen: met allerlei moeiten, gedachten en diepe emoties. Ik herkende mezelf… En in de vurige lucht boven de horizon las ik de glorende Hoop die zij en ik kennen: het komt eens goed allemaal.

En, God dank, ik moest vreselijk huilen. Minutenlang. Met diepe snikken en veel tranen.

Ik vertelde het even later aan Kathleen en m’n kinderen. Zonder schaamte. Ik houd van hen en van m’n ouders.