zondag 2 december 2012

Boeken... rare dingen



Mijn houding tegenover boeken is wat ambivalent.
Als ik een boek gelezen heb dan heeft het boek op zich (het karton, het papier) geen waarde meer voor mij. Zeker als het een roman betreft zet ik het dan gerust binnen korte tijd te koop in mijn internetboekwinkel.
Aan de andere kant kan het mij haast pijn doen te moeten zien hoe de rug van een paperback tijdens het lezen steeds holler wordt. Een gelezen paperback is zooo lelijk.
En kan ik genieten van een goed gebonden boek uit de vorige of eervorige eeuw dat je na lezing als daarvoor kunt wegleggen. Niets veranderd!
Enne… ik heb ergens gelezen dat er mensen zijn en waren die een stofomslag na het kopen van het boek direct bij het oud papier deden… Mijn hart draait zich een kwartslag om bij alleen al de gedachte daaraan.
Boeken zijn rare dingen. Ik denk doordat ze zo heel erg ‘vorm’ zijn en tegelijkertijd zo heel erg ‘inhoud’. Elk boek is drager van een verhaal of een boodschap . Van zo’n drager verwacht je wat. Stevig, degelijk, voornaam. Een E-book valt dan eigenlijk al direct af als ‘boek’. Een E-boek is zó niets, zó nullen en enen, zó delete-baar…
Toch zal ik ermee moeten dealen. Dat boeken zullen verdwijnen, bedoel ik. Maar dat zal heel langzaam gaan. Als een gewenst onkruid ofzo. Dat zulke mooie bloemen kan hebben. Dat zo lekker ruikt. Of juist zo smerig, maar het ruikt.
Sommige boeken bewaar ik wat langer, of, in mijn geval: zet ik nog niet direct te koop in mijn boekwinkel op internet. Dat is als de inhoud nog nagalmt in m’n hoofd. Herlezen doe ik ze niet. Maar ik wil ze nog even door m’n handen kunnen laten gaan. Nog even het gewicht voelen. Het voorplat bewonderen. Of zelfs de bladspiegel. Elk boek heeft zelfs zijn eigen geur!

Boeken… rare dingen
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten